1) Serif font ความหมายคือ ตัวอักษรแบบมีเชิง (serif) แบบเซริฟคือแบบอักษรที่มีขีดเล็ก ๆ อยู่ที่ปลายอักษรเรียกว่า เซริฟ ดังที่ปรากฏในตัวอักษรตระกูล Times แบบอักษรชนิดนี้มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าแบบโรมัน (roman) ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากอักษรที่จารึกไว้ในหินของอาณาจักรโรมัน เซริฟมีส่วนช่วยในการกวาดสายตาไปตามตัวอักษร ทำให้อ่านง่าย และนิยมใช้สำหรับพิมพ์เนื้อความ
ภาพที่ 1 แสดงภาพตัวอักษรแบบ Sefif font
2) San serif font ความหมายคือ ซานส์เซริฟก็มีความหมายตรงข้ามกันคือไม่มีขีดที่ปลายอักษร และมีชื่อเรียกอีกอย่างว่าแบบกอทิก (gothic) อักษรชนิดนี้ไม่เหมาะกับการเป็นเนื้อความ แต่เหมาะสำหรับใช้พาดหัวหรือหัวเรื่องที่เป็นจุดเด่นซึ่งมองเพียงครั้งเดียว อย่างไรก็ตาม ฟอนต์สมัยใหม่ที่ได้รับการออกแบบในคอมพิวเตอร์ อาจมีทั้งแบบเซริฟและซานส์เซริฟปะปนกันในฟอนต์หนึ่งๆ
ภาพที่ 2 แสดงภาพตัวอักษรแบบ San serif font
สืบค้นจากเว็บไซด์http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%9B%E0%B9%8C%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%8B
การบ้านสัปดาห์ที่ 4
1) ออกแบบฟ้อนต์ชื่อกลุ่มเป็นภาษาอังกฤษ และภาษาไทยโดย ให้เลือกการออกแบบระหว่างตัวอักษรแบบ Serif และ San serif
กลุ่มที่ : 1 ชื่อที่ทำการออกแบบคือ : ไทยไทด์ฟ้อนต์ ภาษาอักกฤษ : Thai typefont
แบบอักษรที่ทำการออกแบบคือ : Serif font (ตัวอักษรแบบมีเชิง)
2) ทำการศึกษารูปแบบของ ฟ้อนต์ ที่มีอยู่แล้วโดย การดราฟในโปรแกรม Adobe Illustrator
โดยที่อาจารย์ประชิด ได้แนะนำให้นักศึกษาหาโครงสร้างหลักของตัวอักษรเสียก่อน แล้วจึงเริ่มทำการดัดให้ได้ตามรูปแบบที่ได้ทำการร่างไว้ โดยฟ้อนต์ที่ได้เลือกมาศึกษาในครั้งนี้นั้ คือฟ้อนต์ TH Sarabun naw ซึ่งเป็นฟร้อนต์แห่งชาติทำการออกแบบโดย คุณ ศุภกิจ เฉลิมลาภ
